PiÂąty lotos umiejscowiony jest w obszarze podstawy szyi, a wiÂązany z gruczoÂłem tarczycowym w ciele fizycznym oraz z organem mowy i zmysÂłem sÂłuchu. ÂŻywioÂł piÂąty to dŸwiĂŞk, eter, duch czy dokÂładniej wibracyjny przejaw ducha tworzÂącego przestrzeñ, w której manifestuje siĂŞ caÂły przejawiony wszechĹ“wiat. ĀkāĹ“a, przestrzeñ, wakum, próÂżnia eteru to ÂżywioÂł piÂąty, kontrolujÂący cztery ÂżywioÂły, elementy budujÂące caÂły materialny Ĺ“wiat. DuchowoϾ pobudzona w szesnastopÂłatkowym lotosie gardÂła u podstawy szyi przejawia siĂŞ w æwiczeniu uwagi poprzez g³êbsze sÂłuchanie i wsÂłuchiwanie oraz w æwiczeniu uÂżywania sÂłów i mowy. Modlitwa, dla której uÂżywanie organu mowy jest niezbĂŞdne, zawsze jawi siĂŞ jako impuls zwiÂązany z duchowoĹ“ciÂą lotosu NadczystoĹ“ci, jak moÂżna nazwĂŞ ViĹ“uddha przeÂłoÂżyæ jednoznacznie, aby pojĂŞcie byÂło zrozumiaÂłe.

Impulsy pÂłynÂące przez ten lotos kierujÂą czĂŞsto ku skrajnej ascezie, przesadnej czystoĹ“ci, a na pewno ku intensywnemu porzÂądkowaniu Âżycia i g³êbokiej transformacji. Siedem szyjnych krĂŞgów krĂŞgosÂłupa symbolizuje piramidĂŞ Siedmioducha, Ĺ“cieÂżki nadziemskiej Ĺ“wiadomoĹ“ci, poznania siedmiu Ĺ“wiatów i siedmiu ciaÂł, a przecieÂż liczba szesnastu pÂłatków daje numerologicznÂą wartoϾ siedem. PoczÂątkujÂący dobrze jak odczuwajÂą caÂły obszar lotosu, obejmujÂący podstawĂŞ szyi, gardÂło i kark z tyÂłu. Skupiamy siĂŞ u podstawy szyi, tuÂż nad grasicÂą dla rozwiniĂŞcia czystoĹ“ci od nasion uprzedniej karmy. Poprzez rozwój i oÂżywianie tego lotosu poszerza siĂŞ horyzont zdarzeñ i moÂżliwoĹ“ci, rozwija siĂŞ potĂŞga mowy i wibracji gÂłosu, czÂłowiek staje siĂŞ coraz bardziej eteryczny i subtelny, a gÂłos przenikliwy i przeszywajÂący.

ÂŻywioÂł Ducha, Eteru czy Przestrzeni, ĀkāĹ“a, reprezentuje wibrujÂąca, gardÂłowa sylaba HAM, zakoñczona unosowionym „M”, a takÂże fraza do róÂżañcowej modlitwy OM HAM NAMAH w harmonijnym okrĂŞgu, który jest wewnĂŞtrznym symbolem ÂżywioÂłu. KaÂżdy z pÂłatków kwiatu lotosu reprezentuje jedna z szesnastu samogÂłosek niebiañskiego jĂŞzyka Indoeuropejczyków, jakim jest Sanskryt, a skÂłonnoϾ do nucenia i Ĺ“piewania samogÂłoskowych alikwot jest tak duchowÂą praktykÂą jak i oznakÂą budzenia potencjaÂłu ViĹ“uddhi. Cechy charakteru takie jak otwartoϾ, twórczoϾ, poĹ“wiĂŞcenie, poddanie, zaufanie, gotowoϾ, kreatywnoϾ, inspiracja to promyczki wyÂłaniania siĂŞ substancji duchowej, oznaki dziaÂłania Ambara-Deva, Ducha Ĺ’wiĂŞtego na istotĂŞ ludzkÂą i ten jej organ Duszy.

Powszechnie wiadomo, Âże jest to Æakra (KrÂąg) muzyków i artystów duchowo-religijnych, wzniosÂłych i mistycznych, bardzo awangardowych, wyprzedzajÂących swojÂą epokĂŞ. Taniec i muzyka, wibrujÂący Ĺ“piew choraÂłów o anielskich gÂłosach kojarzy siĂŞ z ViĹ“uddhi i AmbarÂą, Duchem Kosmicznym, Czystym i Ĺ’wiĂŞtym. Barwa ĀkāĹ“a, ÂżywioÂłu eterycznego, to kolor nieba i gwiazd u styku dnia i nocy, blask nieba w czasie Ĺ“witu i przedĹ“witu albo inaczej kolor nieba w blasku PeÂłni KsiĂŞÂżyca i sam blask, specyficzne Ĺ“wiatÂło ksiĂŞÂżycowe w czasie PeÂłni. ÂŻóÂłtawo-ksiĂŞÂżycowa poĹ“wiata lub podobny poblask przedĹ“witu, to kolor promienia duchowej inteligencji, wyÂższego rozumienia i duchowej intuicji. Delikatna, Ĺ“wietlisto-b³êkitna barwa nieba u styku dnia i nocy, to bardzo duchowo leczniczy i kojÂący DuszĂŞ kolor, tak pokarm dla Duszy jak i balsam leczniczy, popularnie kojarzony z uduchowionÂą aurÂą i duchowym spokojem stoików, z ataraksjÂą!

Lotos gardÂła jest siedzibÂą tak zwanego uduchowionego, subtelnego ego i podczas pracy z tym oĹ“rodkiem naleÂży bardzo uwaÂżaæ, aby swoje wÂłasne potrzeby i d¹¿enia wolnoĹ“ciowe oraz poczucie samodzielnoĹ“ci w duchowoĹ“ci nie staÂło siĂŞ przyczynÂą zaniechania dalszej nauki i praktyki, i odpadniĂŞcia od Drogi oraz Mistrza (Guru). Mandala lotosu pokazuje generalnie 16 faz czy etapów (wcieleñ), które przechodzi Dusza w procesie sublimowania i wyniesienia, oraz najwyraŸniej widaæ siedem uczniowskich etapów, niejako kolejnych wcieleñ Duszy w nowej formie istnienia. Ĺ’wiadomoϾ SuperczystoĹ“ci i zwiÂązane z tym czĂŞsto subtelne, wewnĂŞtrzne doĹ“wiadczenia o anielskiej naturze, bardzo czĂŞsto prowadzÂą do zadufania i subtelnej dumy, buty i pychy, która zamyka uszy powodujÂąc utratĂŞ pokory i posÂłuchu wobec starszych w Drodze sióstr i braci. Wtedy Dusza zatrzymuje siĂŞ w rozwoju i staje bezuÂżytecznym, uschÂłym drzewem figowym w Ogrodzie Dusz, gdyÂż bez czĂŞstej i dobrej superwizji (NADZORU) osób z wiĂŞkszym doĹ“wiadczeniem, bez pomocy starszych sióstr i braci w Drodze, nikt nie moÂże o wÂłasnych siÂłach uczyniæ g³êbszego POSTĂŠPU w rozwoju duchowym. ÂŻywioÂł eteryczny, duchowy, to ÂżywioÂł wzajemnego przenikania Dusz, bezinteresownej pomocy, wsparcia i wspóÂłpracy, etap treningu grupowego wiodÂącego do prawdziwej duchowej Wspólnoty i Braterstwa.

Wibrowanie sylaby Ham oÂżywia i pobudza lotos „Górnej Wody”, jak zwany jest czĂŞsto wĹ“ród mistyków ten oĹ“rodek, podobnie i Âżycie w rytmie cyklu ksiĂŞÂżycowych faz Nowiu i PeÂłni czy wsÂłuchiwanie siĂŞ w DŸwiĂŞki i Wibracje Ciszy. Tattva, zasada czy ÂżywioÂł Eteru, Ducha, ĀkāĹ“a rozpuszcza nasiona karmiczne z poprzednich Âżywotów, z Âżycia przed urodzeniem w tym ciele i pozwala na przeciwdziaÂłanie temu, co mogÂłoby nastÂąpiæ, ale si³¹ ducha moÂże byæ powstrzymane. Tendencje do Âżycia w ciszy i spokoju w harmonii z ÂżywioÂłami Przyrody oraz dziaÂłalnoϾ, w której duÂże znaczenie posiada MOWA (VAÆ) jak nauczanie, Ĺ“piew czy deklamacje aktorskie sÂą wyraŸne, choæ moÂże byæ i skÂłonnoϾ do caÂłkowitego milczenia lub dÂługich okresów nieuÂżywania mowy. Trening duchowy zwiÂązany z tym lotosem i fazÂą budzenia energii Ducha Ĺ’wiĂŞtego wymaga bardzo Ĺ“cisÂłego kierownictwa duchowego, wsparcia Wspólnoty i rzeczywistej opieki ÂżyjÂącego w Ĺ“wiecie Mistrza, Przewodnika Duchowego, czyli Ĺ’RI GURUDÂŹI.

IdeaÂł Ĺ’wiatÂła, Kosmosu, Ducha, PróÂżni, Eteru jako inteligencji nieskoñczonej istoty bardzo pociÂąga osoby w fazie NadczystoĹ“ci, a przecieÂż czÂłowiek w tym etapie rozwoju, który moÂże trwaæ i szesnaĹ“cie kolejnych wcieleñ w nowych ludzkich postaciach, jakie przyjmuje Dusza w swej wĂŞdrówce, taki czÂłowiek widzi, czuje, sÂłyszy i rozumie duÂżo wiĂŞcej, niŸli ogóÂł otaczajÂącego spoÂłeczeñstwa, które nie zmierza do Braterstwa Dusz. PrzywoÂływanie Ambara Deva, Ducha Ĺ’wiĂŞtego, SadaĹ“iwa, to jedna z moÂżliwoĹ“ci wzmagania swego doĹ“wiadczenia, a kaÂżdy z 16 promieni Ducha, Ambara daje jakiĹ“ szczególny charyzmat, dar duchowy, który dziaÂła efektywnie w sÂłuÂżbie innych, w bezinteresownej pracy dla duchowej Wspólnoty. Autentyczne charyzmaty, dary duchowe, majÂą to do siebie, Âże manifestujÂą siĂŞ, gdy sÂłuÂży siĂŞ nimi innym, a gasnÂą i sÂą tÂłumione przy próbie uÂżycia ich dla siebie i wÂłasnego zysku czy poÂżytku. Efektywna modlitwa wstawiennicza czyniona bezinteresownie w sÂłuÂżbie dla innych jest poczÂątkiem jednego z charyzmatów, który jest MocÂą Wstawiennictwa, Odpuszczania i ÂŁaski.

Ca³¹ manĂŻala samogÂłosek jak A, I, U, Ŗ, ÂĽ, E, AI, O, AU, M, H, w³¹cznie z podziaÂłem na krótkie i dÂługie gÂłoski od A do ÂĽ, to wibracje obrazujÂące rozmaite eteryczno-duchowe charyzmaty, fazy rozwoju, a nawet wcielenia na duchowej Ĺ’cieÂżce, w³¹cznie z zapisem ich karmy, nagromadzeñ wymagajÂących przeÂżycia, zadoϾuczynienia bÂądŸ oczyszczenia. Ludzkim istotom jak i uczniom Drogi nie jest dane wiedzieæ, w jakiej sÂą dokÂładnie fazie rozwoju, choæ wiedzÂą to ich ÂżyjÂący mistrzowie, gdyÂż ca³¹ praca tej Æakry spowita jest zasÂłonÂą mistycznej mgÂły, która ca³¹ DrogĂŞ czyni hermetycznÂą i tajemnÂą, ukrytÂą przed profanami, którzy nie majÂą ÂżyjÂących Mistrzów-Nauczycieli i chcieliby podróÂżowaæ sami w pysze swego niedoczyszczonego acz subtelnego ego. Wody Nieba czy Górne Wody (DŸāla) to symbol pokarmu Âłaski otrzymywanej zawsze od istoty wyÂższej, za którÂą jedynie moÂżna pod¹¿aæ, acz ciÂągle jest niedoĹ“cigniona i niemoÂżliwa do dogonienia. Jest to urok PodróÂży w NieskoñczonoϾ, po Drodze Niebios.

Jālandhara (DŸālandhara) to proces zaciskania brody do szyi i piersi, co powoduje natĂŞÂżenie obszaru szyi w obrĂŞbie lotosu gardÂła, oczywiĹ“cie w rytmie oddechowym, proces, który jako æwiczenie pobudza ViĹ“uddhi do aktywnoĹ“ci, oÂżywia Eter Przestrzeni do pracy i dziaÂłania. O ile osoby osadzone w oĹ“rodku serca i niÂższych skierowujÂą siĂŞ do wnĂŞtrza i szukajÂą czegoĹ“ istotnego w sobie, o tyle osoby osadzone w lotosie gardÂła przyjmujÂą to, co pÂłynie z góry, niejako od wyÂższych istot i od bÂłogosÂławiÂącej dÂłoni Mistrza-Nauczyciela, bĂŞdÂąc w czystoĹ“ci wnĂŞtrza. Energia Ducha, Eteru, PiÂąty ÂŻywioÂł wypróÂżnia wnĂŞtrze tak, Âże nie ma w nim nic swojego, a ludzka forma cielesna staje siĂŞ doskonaÂłym naczyniem dla duchowej, boskiej inspiracji i manifestacji charyzmatycznej mocy pÂłynÂącej z góry.

Mistycy opisujÂą to jako stan Âłaski uĹ“wiĂŞcajÂącej bÂądŸ duchowej twórczoĹ“ci, jako stan PróÂżni i PeÂłni, bo wypróÂżniony z siebie (ego) staje siĂŞ naczyniem odzwierciedlajÂącym caÂły Kosmos, PeÂłniĂŞ. W praktyce jest to trwaÂła zdolnoϾ do bezinteresownych poĹ“wiĂŞceñ, zdolnoϾ do sÂłuÂżenia czynem tak Wspólnocie jak Guru czy Dharmie i bez wystĂŞpowania tych oznak absolutnie wiadomo, Âże uduchowienie jest udawane lub faÂłszywe, a pochodzi od astralnych duchów i demonów, które nie znoszÂą staÂłego zaangaÂżowania i bezinteresownej sÂłuÂżby na rzecz sióstr i braci Wspólnoty, Grupy czy KrĂŞgu, Duchowej Organizacji. Wielka kreatywnoϾ, organizacja pracy, zdolnoϾ robienia rzeczy, które wydajÂą siĂŞ niemoÂżliwe dla innych i to w cichoĹ“ci, bez szumu i fanfar wokóÂł swojej osoby, to sÂą oznaki prawdziwej duchowoĹ“ci, podobnie jak charyzmatycznoϾ w sÂłuÂżbie innym czy naturalna skÂłonnoϾ do medytacji w czasie Nowiu i PeÂłni KsiĂŞÂżyca.

PoĹ“ród procesów zmysÂłowych, dla których sÂłuch jest koronÂą, najwaÂżniejsze staje siĂŞ postrzeganie przez uwaÂżne sÂłuchanie, coĹ“ jakby czucie i widzenie otoczenia oraz tÂła przestrzeni z pomocÂą budzÂącego siĂŞ wewnĂŞtrznego ucha, ale doĹ“wiadczenia wewnĂŞtrznych gÂłosów nie majÂą zabarwienia patologicznego jak w przypadku chorób psychicznych z omamami sÂłuchowymi. Ĺ’wiadomoϾ SadaĹ“iva, ArdhanareĹ“wara, wewnĂŞtrznej istoty jako hermafrodyty, zjednoczenia pierwiastka kobiecego i mĂŞskiego w jednÂą istotĂŞ zaczyna dominowaæ, co daje zdolnoϾ do funkcjonowania tak samo w celibatowej i ascetycznej pustelni, jak i w zwiÂązku z osobami pÂłci przeciwnej, zarówno monogamicznym jak i poligamicznym. Duch BoÂży nie czyni róÂżnicy miĂŞdzy zwiÂązkami poli- czy monogamicznymi, ale jednoczy wy³¹cznie pÂłcie biologiczni przeciwne, element Âżeñski z elementem mĂŞskim, stÂąd w czasie realnej podróÂży duchowej inne zwiÂązki biologiczne ulegajÂą naturalnemu rozpadowi, choæ nie ma Âżadnego potĂŞpienia dla wczeĹ“niejszej skÂłonnoĹ“ci, jeĹ“li byÂła oparta na ¿¹dzy i karmie, które Duch, Eter Kosmiczny stopniowo naturalnie eliminuje, wymazuje i oczyszcza.

Duchowa osoba w KrĂŞgu ViĹ“uddha moÂże byæ w naturalnych zwiÂązkach, ale teÂż z drugiej strony nie musi i nie potrzebuje do ich tworzenia d¹¿yæ. ĀkāĹ“a jako zasada rozpoznawana jest po wielu takich objawach Âżyciowych i na dÂłuÂższÂą metĂŞ nie jest moÂżliwa do podrobienia, dlatego udajÂący uduchowionych ludzi oszuĹ“ci szybko ulegajÂą zdemaskowaniu po stylu Âżycia, który nie opiera siĂŞ na zasadach ĀkāĹ“a, Eteru. SzesnaĹ“cie Siddhis, Darów Charyzmatycznych dzieli siĂŞ generalnie na dziesiêæ mniejszych i szeϾ wiĂŞkszych, tak, Âże pierwsza dziesiÂątka tworzy caÂłoϾ jako jeden charyzmat w stosunku do pozostaÂłych szeĹ“ciu. Subtelne, nadczyste rozróÂżnianie, Vijñāna (WidŸñāna) daje oglÂąd i Ĺ“wiadomoϾ siedmiu niebios, siedmiu piekieÂł, Ĺ“wiata tej Ziemi oraz Ĺ“wiata Boga, co pokazuje aktywnoϾ wszystkich 16-tu zasad ÂżywioÂłu Eteru!