Siódmy, najwyÂższy lotos czy oĹ“rodek spoĹ“ród siedmiu Ĺ“wieczników bywa najbardziej ezoteryczny, gdyÂż niewiele o nim powiedziano, a jeszcze mniej napisano, aby nie dokonywaæ profanacji Sacrum. Obszar Korony ponad szczytem gÂłowy w istocie skÂłada siĂŞ z trzech wielkich lotosów, z trzech zwojów pÂłatków dajÂących obraz kwiatu, chociaÂż najczĂŞĹ“ciej mówi siĂŞ o Ĺ“rodkowym z nich, którego liczbÂą pÂłatków jest 1000, Sahasra! Prawdziwym jednak korzeniem, poczÂątkiem pracy nad rozwojem Lotosu Korony, w istocie Trójlotosu jest praktykowanie z 12-to pÂłatkowym lotosikiem Guru-Padma, który znajduje siĂŞ na szczycie gÂłowy, dokÂładnie na czaszce! Bez gruntownego rozwiniĂŞcia dwunastu energii Guru-Æakry oraz jej wewnĂŞtrznych aspektów i zewnĂŞtrznych rytuaÂłów nie ma moÂżliwoĹ“ci rozwoju czy pobudzenia Trójlotosu Korony ponad gÂłowÂą. To Guru-Æakram na szczycie gÂłowy jest w istocie BramÂą do Korony. PowiÂązanie systemu lotosów Korony ponad gÂłowÂą ze szczytem gÂłowy jest w istocie powiÂązaniem z Guru-ÆakrÂą o 12-tu pÂłatkach, który jest siedzibÂą NajwyÂższej Zasady, Guru-Tattwy, zasady podlegania kaÂżdej ludzkiej duszy pod przewodnictwo ÂżyjÂącego na Ziemi Mistrza i Przewodnika, Nauczyciela spoĹ“ród mistrzów Duchowej Hierarchii 144 tysiĂŞcy proroków, mistrzów i Ĺ“wiĂŞtych! Tylko osoba posiadajÂąca czysty i dobry, wiecznotrwaÂły zwiÂązek ze Ĺ’ri Guru moÂże byæ wprowadzona w istotnÂą, g³êbszÂą pracĂŞ z TrójkoronÂą, z siódmym sanktuarium poĹ“ród oĹ“rodków Ĺ“wiadomoĹ“ci Duszy.

Trójkorona skÂłada siĂŞ z trzech duÂżych lotosów, pierwszy ma 960 pÂłatków, drugi 1000, a trzeci 1100, a symbol potrójnej Korony Króla-Mistrza MÂądroĹ“ci miaÂł symbolizowaæ rozwój tych trzech wielkich i wspaniaÂłych, magiczno-duchowych Lotosów! NajczĂŞĹ“ciej wspominane Serce Trójkorony o dokÂładnie 1000-u pÂłatków leÂży dokÂładnie w obszarze, gdzie ³¹czÂą siĂŞ obie dÂłonie, gdy dwie rĂŞce mocno i wysoko wyciÂągamy ponad szczyt gÂłowy w pozycji modlitewnej. Jest to zwykle odlegÂłoϾ dobrego Âłokcia wÂłasnego osoby ponad wÂłasnÂą gÂłowÂą. Lotos 960 pÂłatków jest w poÂłowie tej drogi do szczytu gÂłowy, a lotos 1100 pÂłatków jest w lustrzanej odlegÂłoĹ“ci ponad lotosem 1000 pÂłatków. Z uwagi na iloϾ pÂłatków bywa, Âże lotosy te sÂą mylone w literaturze, stÂąd róÂżnie podawane ich umiejscowienie ponad gÂłowÂą, ale zawsze jedno miano okoÂło TysiÂącpÂłatkowego. Dolna Korona, liczona wraz z kwiatem Guru-Æakra to 960 + 12, czyli dokÂładnie 972 pÂłatki, a raczej energetyczne wĂŞzÂły, kanaÂły kosmicznej energii.

Ciekawa jest budowa wieñcowa Ĺ“rodkowej Korony, bo dokÂładnie 1000 pÂłatków to 20 wieñców (ĂŹala) po 50 pÂłatków kaÂżdy wieniec, co daje 20 stopni wzrostu i ewolucji w oddzielnych, coraz subtelniejszych krĂŞgach wyÂższego, duchowego istnienia. Ĺ’wiadomoϾ (Æitta) obudzona w Koronie, tak czy owak pozwala Duszy na nieograniczonÂą komunikacjĂŞ z caÂłym WszechĹ“wiatem, szczególnie z wyÂższymi, anielskimi bytami (Dewa, Bóstwa, AnioÂły). Lotos Trójkorony to najwyÂższy oĹ“rodek Ĺ“wiadomoĹ“ci w ZÂłotym Wieku Prawdy (Satya, Kŗta Yuga), prawie nieosiÂągalny przez byty wcielajÂące siĂŞ w epoce Kālī Yugi, w wiekach spĂŞtania czasem. NajniÂższy wieniec (ĂŹala) Ĺ“rodkowej Korony, jego 50 pÂłatków tworzy powiÂązania, sieæ kanaÂłów energii budujÂących pÂłatki wszystkich szeĹ“ciu oĹ“rodków w tuÂłowiu, szyi i gÂłowie. Dala to wieniec 50 wibracji, sylab alfabetu Devanagari, dŸwiĂŞki mowy Niebios tworzÂące Sanskŗti, jĂŞzyk anioÂłów Boga.

Guru-Padma, Lotos Mistrza-Przewodnika to miejsce na szczycie gÂłowy rozwijajÂące siĂŞ niczym kwiat o 12-tu pÂłatkach, w istocie wĂŞzeÂł 12-tu kanaÂłów energii ciaÂła zwanych sieciÂą meridianów. Jest tam diamentowy Tron, na którym zasiada Guru, jako boska para, Ĺ’iwa i Ĺ’akti, jako Bóstwo i Bogini, co przypomina ludziom o poszukiwaniu Boskiego Króla i Królowej, którzy strzegÂą Bramy do wyÂższego Ĺ“wiata. Kto nie doĹ“wiadcza Guru jako boskiej istoty, jako emanacji Bóstwa i Bogini, kto nie jest przy³¹czony szczytem swej gÂłowy do wyÂższego przewodnictwa, jakie od Guru pochodzi, ten nie bĂŞdzie wprowadzony do siódmej komnaty, a w istocie Trójkomnaty Korony! PeÂłna synchronizacja 12 kanaÂłów energii i Ĺ“wiadomoϾ ich wibracji, opisywanych w wĂŞzÂłach jako pÂłatki kwiatu lotosu o brzmieniu Ha, Sa, Kha, Frem (Phrem), Ha, Sa, Ksza, Ma, La, Wa, Ra, Yūm, jest bardzo poczÂątkowym, wstĂŞpnym warunkiem pracy i jakiegokolwiek postĂŞpu duchowego.

Praca z PiĂŞcioma ogólnymi kolorami lotosów Trójkorony, raczej ich Æakr, czyli KrĂŞgów, to inny waÂżny punkt pracy. Piêæ Kolorów Korony to zieleñ, czerwieñ, ÂżóÂłty, biaÂły i niebieski, w trzech róÂżnych ukÂładach odpowiadajÂących pracy trzech gÂłównych aspektów boskoĹ“ci, jakie wyraÂżajÂą twórczy Brahmā, podtrzymujÂący Wiszñu i anihilujÂący Ĺ’iwa! Kontemplowanie sylab na szczycie gÂłowy, w rytm przepÂływu regularnego i pog³êbionego oddychania naleÂży do istotnych praktyk wspomagajÂących oczyszczenie i oÂżywianie systemu meridianów zodiakalno-solarnej energii, jakie pÂłynÂą przez obszar lotosu szczytu gÂłowy, którego Ĺ“rednica obejmuje szerokoϾ czterech palców wÂłasnej dÂłoni praktykujÂącego. Jest to jeden z najwaÂżniejszych obszarów przykÂładania dÂłoni dla uzdrawiania i bÂłogosÂławienia. StaÂłe i regularne przyjmowanie bÂłogosÂławieñstw ÂżyjÂącego Guru przez oĹ“rodek szczytu gÂłowy jest jednak najbardziej istotnÂą praktykÂą.

IdeaÂłem, Bóstwem kierujÂącym Lotosem Korony jest Sūrya, Duch czy w istocie AnioÂł SÂłoñca, a g³êbsza nauka mówi o Trzech SÂłoñcach jako o trzech coraz wyÂższych stanach Ĺ“wiadomoĹ“ci w Trójkoronie. Wielkie Centralne SÂłoñce, PraŸródÂło Energii caÂłego WszechĹ“wiata jest jako najwyÂższy anioÂł i patron siódmego, trójczĂŞĹ“ciowego poziomu ewolucji Duszy! Kult solarny tak czy owak, materialnie zwiÂązany jest z oĹ“rodkiem splotu sÂłonecznego, nadpĂŞpkowym, a duchowo z oĹ“rodkiem ponad gÂłowÂą. Obraz SÂłoñca ponad gÂłowÂą, którego promienie Ĺ“wiatÂła i blasku spÂływajÂą przez szczyt gÂłowy do ciaÂła i jego oĹ“rodków energii to bardzo podstawowy, ogólny wzór dla medytacyjnych procesów! Ludzie zwiÂązani z lotosem Korony, to juÂż byty bardziej anielskie, póÂłboskie, jednak g³êbiej lgnÂą do Ĺ“wiatÂła SÂłoñca niÂż ludzie Manipura!

Lotos Korony to zawsze Ĺ’wiÂątynia SÂłoñca, wewnĂŞtrzna, duchowa Ĺ“wiÂątynia, solarne sanktuarium Duszy. Ĺ’wiadomoϾ osiÂąga tutaj zdolnoĹ“ci pozacielesne i ponadmaterialne, które czasem odkrywane sÂą podczas spontanicznej ekstazy lub niekontrolowanej, przymusowej eksterioryzacji do wyÂższej, subtelnej powÂłoki. Diamentowa, krystalicznie czysta energia WyÂższej, Boskiej Prawdy, spÂływa z góry, zasilajÂąc oĹ“rodki cielesnej Ĺ“wiadomoĹ“ci, pÂłatki aktualnie aktywniejsze i rozwijajÂące siĂŞ w procesie ewolucji czÂłekozwierza. Parambrahman to ogólnie przyjĂŞta nazwa NajwyÂższego Ducha, jakiego siedzibÂą i oĹ“rodkiem skupienia sÂą Lotosy Trójkorony, symbolizowane trzyczĂŞĹ“ciowym oÂłtarzem boskoĹ“ci, trójdzielnoĹ“ciÂą Ĺ“wiatów.

Bija (BidŸa) Mantram, czyli dŸwiĂŞk ŸródÂłowy Lotosu Ĺ’ri Guru na szczycie gÂłowy to sylaba AIM (EIM, AEIM), specyficzna samogÂłoska anielskiej mowy powstajÂąca przez zlewanie dŸwiĂŞków ‘A/E’ oraz ‘I’ z mocnym unosowionym ‘M’ (NG.), wysoko wibrowana, postawiona na szczycie gÂłowy. Pozwala rozwijaæ siĂŞ Lotosowi Guru zwanym teÂż górnym sercem, tak, aby osoba dojrzaÂła do przyjĂŞcia przewodnictwa Boskiego Guru, mistrza posÂłanego przez Boga, bĂŞdÂącego w Duchowej Hierarchii. PrzyjĂŞcie Guru musi byæ trwaÂłe i staÂłe, poparte duchowÂą inicjacjÂą oraz w miarĂŞ regularnÂą praktykÂą i bÂłogosÂławieñstwem. Dla wielu prymitywnych ludzi jest to trudne do przyjĂŞcia z powodu nadmiernie przeroĹ“niĂŞtego i wybujaÂłego egotyzmu, a takÂże z powodu opĂŞtañ. DÂługotrwaÂłe æwiczenie siĂŞ w kierunku wypeÂłniania Woli BoÂżej, Âżycia zgodnie z prawami i zasadami Niebios Królestwa Boga to jak najbardziej pomocne, Âżyciowe praktyki! Ludziom zwykle jest Âłatwiej skupiæ siĂŞ na szczycie gÂłowy, w obszarze Guru-Æakra, a takÂże tuÂż ponad gÂłowÂą, gdzie leÂży lotos o 960 pÂłatkach Duszy, WyÂższej JaŸni.

Pracuje siĂŞ z obszarem siódmym, z przestrzeniami Trójlotosu w ten sposób, Âże wszystkie subtelne energie, jakie majÂą w nim siedzibĂŞ sÂą doprowadzane do odpowiednich miejsc w lotosach le¿¹cych wewnÂątrz ciaÂła. Jest to praca g³êboko alchemiczna i bardzo subtelna, wymagajÂąca ogromnej wiedzy i praktyki, szczególnie o wibracjach dŸwiĂŞku oraz o kanaÂłach wewnĂŞtrznej energii. Æakramy ponad gÂłowÂą to zbiorniki i transformatory subtelnej energii duchowej, która jest zlewana wzdÂłuÂż subtelnych Nādis (Strumieni) do pÂłatków i oĹ“rodków wnĂŞtrza ciaÂła. Nauka wymaga tu opanowania kilkudziesiĂŞciu intensywnych praktyk przewodzenia energii oraz okoÂło tysiÂąca specjalistycznych æwiczeñ duchowych. Mamy trzy stopnie pracy, a staroÂżytna Laya Yoga z krainy Ĺ’ang-Ĺ’ung zwie te schodki piramidy odpowiednio metodami Sthulla-Kriyā, Sukszma-Kriyā i Laya-Kriyā, gdzie Sthulla dotyczy rozmaitych rytuaÂłów i ceremonii o ezoterycznym charakterze!

ManĂŻala znana jako Matrika, czyli 50 liter, gÂłosek alfabetu mowy niebios, Devanagari, Sanskŗti, to 50 wibracji pierwszego wieñca Lotosu Sahasrara, ĂŹala dŸwiĂŞków od ‘A’ do ‘Ksza’! Kontemplowanie sylab alfabetu, ich wibrowanie i nucenie, po³¹czenie z odpowiednim obiegiem Nādi, kanaÂłów subtelnej energii Duszy, to wÂłaĹ“ciwe wyczucie uÂżycia elementu Matriki do pracy nad wyÂższym rozwojem duchowym w zwiÂązku z TrójkoronÂą! Bardzo ciekawie jest jednak opisywany Lotos 960 (972) pÂłatków, miĂŞdzy innymi jako 81x12, czyli 81 pÂąków po 12 pÂłatków, gdzie Guru-Æakra opiera siĂŞ na szczycie gÂłowy. Dolna Korona przypomina w ten sposób krzak winogron z jego kiĹ“ciami owoców, co jest znanym symbolem. Ogólna liczba pÂłatków Trójkorony, w³¹cznie z maÂłymi lotosikami Bindu, to mniej wiĂŞcej 3000 energetycznych jakoĹ“ci, wĂŞzÂłów czy pÂłatków, akurat tyle, ile nocÂą, w bezchmurnÂą ciemnÂą noc koÂło Nowiu KsiĂŞÂżyca widaæ goÂłym okiem gwiazd na NieboskÂłonie.

Skupianie wszystkich energii, Ĺ“wiatÂła gwiazd okoÂło Nowiu, to praktyka ³¹czenia siĂŞ z kosmicznÂą Ĺ“wiadomoĹ“ciÂą, z przesÂłaniem, jakie pÂłynie od systemów gwiezdnych, jakie tylko sÂą widoczne na niebie ponad gÂłowÂą. KopuÂła czaszki odzwierciedla ksztaÂłt sklepienia niebieskiego w miejscu urodzenia, subtelnie tworzÂąc lokalne jakoĹ“ci ludzkich spoÂłecznoĹ“ci. Nie ma moÂżliwoĹ“ci rozwoju Korony bez znajomoĹ“ci energii gwiazd widocznych nocÂą wokoÂło miejsca zamieszkania! To czucie i znajomoϾ waÂżniejszych gwiazd i ich wpÂływu wskazuje na budzenie siĂŞ Duszy w kierunku kosmicznej Ĺ“wiadomoĹ“ci lotosu Korony. Tradycyjny nowicjat w organizacji duchowej, zakonnej, polegajÂący na spĂŞdzeniu przynajmniej 1000 dni w bezpoĹ“redniej obecnoĹ“ci Ĺ’ri Guru, Duchowego Mistrza-Przewodnika to zwyczajny, inicjacyjny czasokres na pobÂłogosÂławienie Lotosu Korony.

IdeaÂły duchowe takie jak Paramātman czy Parampurusha, NajwyÂższa Dusza, NajwyÂższy Duch odnoszÂą siĂŞ do lotosów Trójkorony. Ĺ’iwa MaheĹ“wara, NajwyÂższy Król to okreĹ“lenie Boga, imiĂŞ Boga w lotosach Korony. Boska Para Rodzicielska, StraÂżnicy Woli Niebios odzwierciedlajÂą siĂŞ jako Moryah i Menāka w dolnym lotosie Korony o 960/972 pÂłatkach. Ĺ’cieÂżka Morya wi¹¿e siĂŞ z KoronÂą 81 gron czy pĂŞków pÂłatków, acz piĂŞkno lotosu polega na jego wibracyjnym uporzÂądkowaniu, bo praca w cyklu smoczym obejmuje okoÂło 20 lat, a w kaÂżdym kolejnym roku 12 kolejnych pÂłatków, co daje 240 energii rozbudzonych w cyklu smoczym, a cztery takie cykle to 80 lat Âżycia i 960 pobudzonych twórczo pÂłatków. Ĺ’cieÂżka Vajrasattva (WadŸra-sattwa) Czohan Moryah nawiÂązuje do tego rodzaju obiegu energetycznego wyznaczanego przez dolny lotos Korony tuÂż ponad gÂłowÂą, najmocniej zwiÂązany z Guru-ÆakrÂą jako swojÂą podstawÂą, Bindu.

Praca z siódmym obszarem systemu lotosów to praca nad przekraczaniem wszelkich ograniczeñ, ale teÂż jest to praca wyrzeczenia i renuncjacji, g³êboka Samnyāsa pod kierunkiem Ĺ’ri Guru. Tylko osoby zdolne do trwaÂłej, wiecznej wiĂŞzi z Guru mogÂą byæ powaÂżniej wtajemniczone w praktyki i nauki Sahasrara-Æakra! ZnikniĂŞcie ego, osobistej jaŸni, to zwykle poczÂątek praktyki, a jest to znikniĂŞcie ego i po³¹czenie siĂŞ w sÂłuÂżbie Guru, totalne oddanie i poĹ“wiĂŞcenie, co ma cztery stopnie, a wcale nie jest Âłatwe! TrójkÂąt jest wierzchoÂłkiem ku górze, równoboczny, z OKIEM w Ĺ“rodku jako wyÂższe Oko Boga, Oko Nieba jest starym symbolem wymagajÂącym skupienia i dÂługiej praktyki. Odczuwamy TrójkÂąt i Oko ponad gÂłowÂą, a Oko jest w istocie SÂłoñcem. Czuwanie na szczytach gór pozwala na swobodny dostĂŞp kosmicznych promieni do pÂłatków lotosów Trójkorony! Istnieje wiele praktyk, symboli, mantr i æwiczeñ, które poruszajÂą system Korony, praktyki z Moryah i MenākÂą takÂże do nich nale¿¹, bo to duchy Dobrej Woli i Mocy BoÂżej strzegÂące tajemnic himalajskiej LoÂży Ĺ’wiĂŞtych Mistrzów Duchowej Hierarchii czuwajÂącej w imieniu Boga, Ĺ’iva nad rozwojem duchowym ludzkoĹ“ci.