1. Samadhi jest wielką jogą. Osiąga się je dzięki wielkiej pomyślności. Uzyskuje się ją dzięki łasce i życzliwości guru i przez wielkie oddanie się jemu.

2. Ten jogin osiąga najpiękniejszą praktykę samadhi, który pokłada ufność (wiarę) w poznanie, wierzy swojemu guru, wierzy własnemu Ja, a także, którego umysł budzi się do inteligencji z dnia na dzień.

4. Ja jestem Brahmanem. Nie jestem niczym innym, poza tym. Brahman jest na pewno mną. Ja nie podzielam żadnej troski. Ja jestem Istnieniem, Inteligencją i Szczęśliwością, zawsze wolny, o jednej istocie.

5-6. Samadhi jest czworakie tj.: dhjanasamdhi, nadasamadhi, rasanandasamdhi i lajasamadi odpowiednio osiągane przez lambhawimudrę, kheciarimudrę, bhramarimudrę i jonimudrę. Bhaktijogasamadhi jest piątą, a radżajogasamadhi, osiągana przez manomurćhikumbhakę jest szóstą formą samadhi.

7. Wykonawszy siambhawimudrę, postrzegaj atmana. Raz ujrzawszy Brahmana w bindu (w punkcie światła) przykuj umysł do tego punktu.

8. Przenieś atmana w kha (eter), przenieś kha (eter l. przestrzeń) w atamna. W ten sposób widząc atmana wypełnionego kha (przestrzenią lub Brahmanem), nic mu nie przeszkodzi. Będąc przepełnionym błogością, człowiek wchodzi w samadhi (trans lub ekstazę).

9. Wywróć język do góry, zamykając przejścia wiatru przez wykonanie kheciarimudry. Dzięki uczynieniu tego wywoła się samadhi (duszenie transowe). Nie ma potrzeby wykonywania czegokolwiek więcej.

10-11. Niech wykona bhramarikumbhakę, wciągając powoli powietrze. Wypuszczaj powietrze powoltku, wydając dźwięk przypominający brzęczenie chrząszcza. Zabierz manas i umieść go w środku dźwięku tego brzęczącego chrząszcza. Przez dokonanie tego nastąpi samadhi, a dzięki niemu powstaje poznanie soham - (ja jestem TYM) oraz ma miejsce wielka szczęśliwość.

12-13. Wykonaj jonimudrę i wyobrażaj sobie, że jesteś Siakti, a Paramatman jest Puruszą oraz, że oboje połączyli się w jedno. Dzięki temu staje się on pełen błogości i urzeczywistnienia Aham Brahman (Ja jestem Brahmanem). Doprowadza to adwjtasamadhi.

14-15. Niech kontempluje wewnątrz serca swoje szczególne bóstwo. Niech się stanie pełen ekstazy przez taką kontemplację. Niech wyciśnie mu to łzy szczęścia. Przez uczynienie tego pogrąży się w ekstazie. Prowadzi to do samadhi i manomani.

16. Wykonawszy manomurćhakumbhakę zjednocz manas z atmanem. Przez to zjednoczenie osiąga się radżajogasamdhi.

17. O Ciando. A zatem opowiedziałem ci o samadhi, które wiedzie do wyzwolenia. Radżajogasamadhi, unmani, shadziawastha są to wszystko synonimy i oznaczają zjednoczenie umysłu z atmanem.

18. Wisznu jest w wodzie, Wisznu jest w ziemi, Wisznu jest na szczycie góry. Wisznu jest wewnątrz ogni wulkanów i płomieni. Cały Wszechświat jest pełen Wisznu.

19. Wszystko, co porusza się na lądzie, co lata w powietrzu, wszelkie żyjące i ożywione stworzenie, drzewa, krzewy, korzenie, pnącza, trawy itd., oceany i góry - wszystko - wiedz jest Brahmanem. Ujrzyj to wszystko w Atmanie.

20. Atman zamknięty w ciele jest ciajtanią lub świadomością. Jest on bez (czegoś) drugiego, wieczny, najwyższy. Poznawszy go oddziel go od ciała. Niech będzie wolny od pragnień i namiętności.

21. W ten sposób osiągnie się samadhi, wolne od wszelkich pragnień, wolne od przywiązania do własnego ciała, do syna, do żony, przyjaciół, krewnych lub bogatych. Będąc wolnym od wszystkiego, niech osiągnie w pełni samadhi.

Narajana Tirtha, jako nieprzerwany potok miłości, skierowany do stóp Pana; miłość, na której wszystko się kończy, która winna być ostatecznym kresem istnienia osobowości i w czasie trwania której jest jakby pochłonięty przez przedmiot swej czci. Madhusudanasaraswati spisał ją również jako stan umysłu, kiedy przed jego całkowitym unicestwieniem i wchłonięciem staje się tej samej natury, co Pan czyli Bhagawan. Tak więc bhakti w swoim najbardziej transcendentalnym aspekcie zalicza się do sampradźniatasamdhi. Zatem trzy rodzaje jogi wyjawione przez Krisznę w Bhagawacie, okazują się jako włączone do stopni jogi. Joga zatem praktykowana w pełni i w podanym porządku wystarcza do osiągnięcia mukti. W tym tylko sensie słowa o puranach, mówiące, że Brahmana można osiągnąć przez jogę, rozumieć należy jako tę samą rzecz co dźnianę.