1. Jako Ananta, Pan Wężów (Śiwa), podtrzymuje ten cały świat wraz z jego górami i lasami, tak Kuńdalini jest główną podstawą wszystkich praktyk Jogi.

2. Kiedy śpiąca Kuńdalini obudzona zostaje dzięki wielkiej łasce Guru, przenikane są wszystkie Padma (lotosy) i Granthi (sploty). Prāna przebywa królewską drogę Suszumnę.

3. Zawieszone jest działanie Mansu (umysłu), a Jogin zwycięża śmierć.

4. Suszumna, Wielka Próżnia, Brahmarandha, Wielka Droga, Płomienne Słońce, Sambhavi, Droga Pośrednia – wszystkie one mają podobne przeznaczenie.

---

5. A zatem powinien Jogin praktykować starannie różne Mudry, ażeby zbudzić Wielką Boginię (Mahādevi) Kuńdalini, która śpi zamknięta w gardle Suszumny.

6. Mudrami, które niszczą śmierć i starość, są następujące praktyki duchowe:

7. Mahāmudra, Mahābandha, Mahāvedha, Khećarî, Uddijana, Mulā-Bandha, Dźālandhara-Bandha, Viparîtakaranî, Vadźrolî i Śaktićālani.

8. One wymienione zostały przez Śivę i udzielają sześciu Siddhi. Usilnie zabiegają o nie wszyscy Siddhowie. Nawet Devom (Aniołom) trudno je osiągnąć.

9. Należy je utrzymywać w tajemnicy i chronić jak szkatułę z diamentami, nie ujawniając nikomu, albo też jak nielegalny związek z zamężną kobietą z dobrej rodziny.


10. Uciskając (zamykając) odbytnicę lewą piętą i prostując prawą nogę, chwyć palce obu stóp.

11. Praktykuj w ten sposób Uddijāna-Bandhę, kierując Prānę do Suszumny. Kuńdalini wypręży się wtedy niczym zwinięty wąż uderzony kijem.

12. Inne Nādi zamierają, ponieważ oddech już nie przepływa przez nie.

13. Należy potem powoli oddychać. Mędrcy nazywają to Mahāmudrą.

14. Ten Mahāmudra niszczy śmierć, a także wiele różnych chorób. Jak powiadali Wielcy Siddhowie (Mahāsiddhas), zwie się to Mahāmudrą czyli Wielkim Mudrą.

15. Należy najpierw praktykować na lewej nodze, potem na prawej, aby obie wykonały taką samą liczbę.

16. Nie ma nic, czego nie możnaby zjeść i czego należałoby unikać. Wszelkie rzeczy, bez względu na ich smak, zostają przetrawione. Nawet trucizna jest dla niego nektarem. [Jest to rodzaj cudownej Siddhi, nie zaś zalecenie dietetyczne- przyp. red.]

17. Ten kto praktykuje Mahāmudrę, przezwycięży suchoty, trąd, hemoroidy, gulmę, niestrawność itd.

18. Tak więc została opisana Mahāmudra, która może udostępnić ludziom wielkie Siddhi. Należy to zachować troskliwie w tajemnicy i nie może być wyjawione nikomu (byle komu).


19. Uciskając odbytnicę (krocze, perineum) kostką (piętą) lewej nogi, umieść prawą stopę na lewym udzie.

20. Przeprowadzając wdech, ułóż podbródek nieruchomo na piersi, zwierając odbytnicę i koncentrując umysł na Suszumnie (Oś centralna).

21. Powstrzymując oddech jak najdłużej, należy potem powoli wydychać. Najpierw należy praktykować to lewym nozdrzem, potem prawym.

22. Niektórzy uważają, że trzeba wystrzegać się tutaj Dźālandhara-Bandhy i że język musi być silnie przyciśnięty do dziąseł przednich zębów.

23. Ten Mahā-Bandha daje wielkie Siddhi, dzięki najwyższej sztuce oddychania Nādîmi, z wyjątkiem Suszumny.

24. Uwalnia to nas z potężnych więzów króla Jamy (Jamaradźa, Pana Śmierci), powodując zjednoczenie trzech Nādî: Idy, Pingali i Suszumny. Czyni także umysł zdolnym do znieruchomienia w punkcie pomiędzy brwiami.


25. Jak piękna i pełna wdzięku kobieta nie jest nic warta bez męża, podobnie Mahābandha nie ma wartości bez Mahāvedhy.

26. Przebywając w pozycji Mahābandha i mając umysł skoncentrowany, powinien Jogin wdychać  powietrze i zatrzymać Dźālandhara-Bandhą bieg Pāny ku górze.

27. Pozwoliwszy odpocząć ciału, wspierając dłonie na ziemi, należy dotykać jej lekko pośladkami. Dzięki temu Prāna, zostawiając Idę i Pingalę, wchodzi do Suszumny.

28. Wtedy zachodzi połączenie księżyca, słońca i ognia (Idy, Pingali i Suszumny), które wiedzie do nieśmiertelności (życia wiecznego). Ciało staje się więc bezwładne. Następnie praktykujący powinien wypuścić powietrze.

29. Jest to Mahāvedha, która właściwie praktykowana, daje wielkie Siddhi. Usuwa siwe włosy i zmarszczki, które są oznakami starości. Dlatego jest wysoko ceniona.


30. Te trzy Bandhy oddalają śmierć i starość, wzmagają ogień żołądkowy i dają Siddhi. Należy bacznie strzec ich tajemnicy.

31. Muszą być praktykowane osiem razy dziennie. Każdego dnia trzy w ciągu trzech godzin. Aby je opanować początkowo praktykowane być muszą w sposób umiarkowany. [Praktykuje się osiem razy na dobę, łącznie przez trzy godziny- przyp. red.]


32. Kiedy język cofa się do wewnątrz ust (do tyłu podniebienia) i spojrzenie zwrócone jest pomiędzy brwi, ma miejsce Khećari-Mudra.

33. Przecinając więzadło podjęzykowe, ćwicząc wytrwale mięsień języka, należy wydłużać go, aby mógł dotykać brwi.

34. Używając bardzo ostrego i czystego  noża nacinaj więzadło podjęzykowe na grubość włosa.

35. Z kolei posypuj to mieszaniną soli i kurkumy, a po siedmiu dniach znowu natnij na grubość włosa. [Ćwiczy się tylko za osobistym przyzwoleniem Guru- przyp. red.]

36. Należy to robić przez sześć miesięcy. Po tym czasie błona podjęzykowa będzie zupełnie przecięta.

37. Wtedy będzie można złożyć język w taki sposób, że wejdzie on w miejsce połączenia trzech Nādîs, do podniebienia. Zwie się to Khećarî-Mudra.

38. Jogin, który choćby przez pól minuty utrzymuje język zwrócony ku górze, wolny jest od dolegliwości, starości i śmierci.

39. Ten kto opanuje Khećarî-Mudrę, nie zazna chorób, śmierci, otępienia umysłowego, snu, głodu, pragnienia, ani osłabienia umysłu.

40. Tego, kto zna Khećarî-Mudrę, nie nawiedzi żadna choroba (Roga). Karma i Czas nie mają nad nim władzy.

41. Mudra ten zwany jest przez Siddhów Khećarî, ponieważ przy wykonywaniu jej umysł pozostaje w Ākāśi (Przestrzeni Ducha Świętego)

42. Kiedy otwór w podniebieniu zamyka się dzięki Khećarî-Mudrze, nie utraci Jogin swego płynu nasiennego, choćby znajdował się w objęciach młodej i namiętnej kobiety.

43. I choćby nasienie wydostało się do organu rodnego, może Jogin, wykonując Joni-Mudrę, przyciągnąć je z powrotem na swoje miejsce.

44. Ci co z językiem złożonym ku górze, spijają nektar Somy, w skupieniu umysłu, przepełnieni mądrością Jogi, niewątpliwie zwyciężają śmierć w ciągu piętnastu dni.

45. Jogin, który codziennie praktykuje tę Mudrę, napełnia swoje ciało księżycowym nektarem i nawet gdy ukąsi go wąż Taksaka, jad nie rozchodzi się po ciele.

46. Jak ogień nie gaśnie, póki są drwa i jak lampa pali się, póki oliwy starcza i knota, tak Dźîwa (Jaźń, Dusza) przebywa w ciele, gdy ożywiają go promienie księżyca.

47. Może jadać codziennie mięso i pić wino, jednak ja poważam go, jako syna najszlachetniejszego rodu. [Aluzja do pewnych rytuałów tantrycznej komunii z truciznami ciała i umysłu- przyp. red.]

48. Czynienie tak, aby język wsuwał się we wklęsłość podniebienia, jest tym samym co niejedzenie mięsa. Gładzi to wielkie grzechy (błędy i winy i przekroczenia wiecznego prawa)

49. Kiedy język wchodzi we wklęsłość podniebienia, wielki żar wznieca to w ciele. Przyczyną tego jest fluid ambrozyjny, który zasila człowieka. Jest to uczucie podobne do picia wina.

50. Język zdolny jest wytwarzać promienie księżycowego nektaru, który ma słony i ostry smak i przypomina też smak mleka i miodu. Niszczy to wszelkie choroby i starość. Czyni to nas mędrcami, znającymi Vedy i Nauki (Śastry), chroni przed wszelkimi rodzajami oręża i daje  nieśmiertelność (życie wieczne), a także osiem Siddhi i zdolność pozyskiwania Śakti od Siddhów.

51. Kto z twarzą zwróconą ku górze i językiem wciśniętym WG Wklęsłość podniebienia, kontempluje Kuńdalini, spijając czysty strumień nektaru, który płynie z księżyca do lotosu o szesnastu płatkach, i praktykując Hatha-Jogę, kontroluje Prānę -  ten wolny jest od wszelkich dolegliwości. Żyje długie lata i zachowuje zdrowe i piękne ciało, niczym włókna łodygi lotosu.

52. Wewnątrz górnej części Meru, w Suszumnie, wydzielany jest nektar (Soma, Amryta). Kto ma czysty umysł, nie zaciemniony Radźasem i Tamasem i wytwarza nektar, widzi w nim prawdę i kontempluje swego własnego Ātmana. Usta są Oceanem, w którym toną promienie Nādî. Z księżyca płynie nektar, ta esencja ciała, i niesie śmierć śmiertelnym. A zatem należy praktykować dobroczynnego Khećarî-Mudrę. Bez niej nic można osiągnąć Kāja-Siddhi i dać ciału wdzięku, piękna, siły i mocy.

53. Suszumna, a szczególnie wklęsłość podniebienia, jest miejscem spotkania pięciu rzek, z których wyłania się boska mądrość. Zamykając tę wklęsłość, uwalnia się od skutków Avidji (Głupoty, Niewiedzy, Ciemnoty), od goryczy i ułudy. Khećarî-Mudra staje się wtedy doskonały.

54. Istnieje tylko zalążek ewolucji, OM (AUM). Istnieje wyłącznie jedna Mudra, Khećarî. Jedna jest tylko potrzeba, nie być od niczego zależnym i jeden jedyny Avastha, czyli stan ducha: Manonmani (Klejnot Umysłu lub Skarb Człowieczeństwa).


55. Uddîjāna-Bandha zwie się tak dlatego, że przy wykonywaniu go Prāna płynie przez Suszumnę.

56. Bandha ten sprawia, że wielki ptak Prāny przelatuje nieustannie Suszumnę. Dlatego zwie się Uddîjāna-Bandhą.

57. Unoszenie kiszek ku górze i opuszczanie poniżej pępka oraz ciśniecie ich przeciw plecom, zwie się Uddîjāna-Bandhą i jest pułapką zastawioną na słonia śmierci.

58. Kto wytrwale praktykuje Uddîjāna-Bandhę, pouczany przez Guru, choćby tamten był stary pozostaje młody.

59. Należy unosić kiszki do góry i opuszczać poniżej pępka. Pokonuje to śmierć, nie dalej jak w sześć miesięcy.

60. Ze wszystkich Bandhów najwspanialsza jest Uddîjāna. Raz opanowana daje Mukti, czyli wyzwolenie (uwolnienie, zbawienie).


61. Uciskając Joni (obszar między łonem, a odbytem) kostką stopy, zwieraj odbytnicę i podnoś Apānę. Jest to Múla-Bandha.

62. Dlatego zwie to Jogin Múla-Bandha, że przez ściśnięcie Múladhāry, zstępująca zwykle Apāna, wznosi się ku górze.

63. Uciskając odbytnicę kostką stopy, silnie wciągaj od dołu powietrze, póki się ono nie wzniesie.

64. Poprzez Múla-Bandha, Prānę i Apānę łączą się Nādā (Wibracja) i Bindu (Punkt Centrum), oraz osiąga się doskonałość w Jodze - nie ma wątpliwości co do tego.

65. Dzięki zjednoczeniu Prāny z Apāną, wydaliny znacznie się zmniejszają. Dzięki praktykowaniu Múla-Bandhy, nawet stary Jogin odzyskuje młodość.

66. Kiedy Apāna się wznosi i osiąga kulisty ogień, płomień staje się wysoki i jasny, będąc pochłanianym przez Prānę.

67. Kiedy Apāna i ogień jednoczą się w Prānie, która jest z natury gorąca, żar rozjaśnia się i wzmaga.

68. Wtedy czująca żar Kuńdalinî, budzi się ze snu, jak wąż uderzony kijem, syczy i prostuje się.

69. Naciskaj więc swoją wklęsłość, wejście do Suszumny. Oto dlaczego muszą Jogini zawsze praktykować Múla-Bandhę.


70. Ściśnij gardło, przywierając podbródkiem do piersi. Jest to Dźālandhara-Bandha, która niszczy starość i śmierć.

71. Zwie się to Dźālandhara-Bandhą, ponieważ ściska Nādî i zmusza nektar do spływania we wklęsłość podniebienia. Bandha ten niszczy bóle powstające w gardle.

72. Kiedy praktykowana jest Dźālandhara-Bandha i gardło zostaje ściśnięte, żadna kropla nektaru nie spadnie w ogień żołądkowy i oddech nie przebywa złej drogi. Wnika w środek Nādîs.

73. Przy ciągłym ściskaniu gardła, dwie Nādî zamierają. W gardle znajduje się średnia Ćakra, czyli Viśudha. Łączy to na stałe szesnaście Ādhārów, czyli ośrodków życiowych.

74. Ściskając odbytnicę, wykonuj Dźālandhara-Bandhę. Zaciśnij mocno Idę i Pingalę przy pomocy Dźālandhara-Bandhy i niechaj oddech przepływa Suszumną.

75. W ten sposób oddech sta je się nieruchomy, wchłonięty przez Suszumnę. Nie zjawi się wtedy żadna dolegliwość, starość czy śmierć.

76. Jogini znają te trzy cudowne Bandhy, praktykowane przez wielkich Siddhów. One są mocami opisywanymi w księgach Hatha-Jogi.


77. Każda cząstka nektaru, która spływa 7, księżyca. pochłaniana jest przez słonce. Dlatego ciało starzeje się.

78. Istnieje cudowny zabieg, który pozwala ominąć sionce. Trzeba nauczyć się go od Guru (Żyjącego Przewodnika Duchowego).

79. Zwie się to Viparîtakaranî i sprawia, że słońce i księżyc zamieniają się pozycjami. Słońce leży teraz poniżej pępka i księżyc, który jest ponad podniebieniem, zmieniły się miejscami. Należy to poznać od Guru.

80. Kiedy wykonuje się praktykę codziennie, ogień żołądkowy jest niespożyty. Dlatego praktykujący zawsze musi mieć przygotowaną dużą ilość jedzenia.

81. Jeśli ograniczy swoją dietę ogień (Agni) strawi ciało. Pierwszego dnia tylko na chwilę powinien przyjąć pozycję odwróconą - głowa na ziemi i pięty w górze. Jest to Viparîtakaranî.

82. W miarę postępowania praktyki, powinno się zwiększać każdego dnia czas trwania ćwiczenia. Po sześciu miesiącach znikną zmarszczki i siwe włosy. Kto praktykuje codziennie przez trzy godziny, zwycięża śmierć.


83. Kto wiodąc nawet zwykły żywot i bez przestrzegania Jamów i Nijamów, które nakazuje Joga, praktykuje Vadźrolî-Mudrę, będzie panem Siddhi.

[Pominięto wersety 84-103 opisujące trzy najświętsze Mudry tradycyjnych Siddhów i Tantryków: Vadżrolî-Mudrę, Sahadźoli- Mudrę oraz Amaroli- Mudrę, które właściwie uczone i przekazywane powinny być jedynie przez Guru.]

---

104. Opiszę teraz Śakti-Ćālana-Kriję, Kutîlangî, Kundalini, Bhudźangî, Śaktî, Îśwari, Kundalî i Arumhatî -wszystkie one są imionami tej samej Śakti.

105. Jak drzwi otwiera się kluczem, tak i Jogin powinien otworzyć wrota Mokszy (Wolności, Zbawienia) przy pomocy Kuńalinî.

106. Parameśvarî (Kuńdalinî) śpi z zamkniętymi ustami, przez których otwór przejść trzeba do Brahmarandhry. gdzie nie ma bólu i niedoli.

107. Kuńdalinî śpi ponad Kandą. Daje ona Joginom Mukti (Zbawienie) i niewolę głupcom (ignorantom).

108. Kuńdalinî zwinięta jest jak wąż. Komu uda się sprawić, że Śakti poruszy się, ten niewątpliwie staje się wolny.

109. Między Gangesem i Dźamuną siedzi płącząc młoda wdowa. Niechaj Jogin potrząśnie nią przemocą, ponieważ wynosi to na najwyższy tron Pana Visznu.

110. Ida jest świętym Gangą (Gangesem), a Pingala jest Dźamuną. Pomiędzy Idą i Pingalą siedzi młoda wdowa, Kuńdalinî.

111. Należy zbudzić śpiącego węża, chwytając go za ogon. Zbudzona ze snu Śakti wznosi się szybko ku górze.

112. Wdychając przez Pingalę, zatrzymaj prawidłowo oddech. Następnie zajmuj się Śakti przez około półtorej godziny. Czyń to rano i o zmroku.

113. Kanda mieści się 12 cali ponad odbytnicą i rozciąga się na cztery cale w obie strony. Opisuje się, że jest okrągły i pokryty kawałkiem białej materii.

114. W pozycji Vadźrāsana. należy silnie uchwycić stopy na wysokości kostek i powoli uderzać nimi Kandę.

115. W Vadźrāsanie powinien Jogin starać się poruszyć Kuńdalinî, wykonując Bhastrikā-Kumbhakę. W ten sposób wkrótce zbudzi Kuńdalinî.

116. Należy więc ściskać słońce, które znajduje się w pobliżu pępka, wzywając Kuńdalinî, aby poruszyła się.

117. Poruszając bez obawy Kuńdalinî przez około półtorej godziny, wznosi się ją Suszumną (Kanałem Centralnym Nādî) ku górze.

118. Dzięki temu zabiegowi, Kuńdalinî otworzy na pewno gardło Suszumny i Prāna (Życie, Energia) swobodnie przez nią przepłynie.

119. A zatem, należy codziennie poruszać Arundhati (Kuńdalinî), która śpi spokojnie. Poruszając ją uwalnia się Jogin od wszelkich chorób.

120. Jogin, który porusza Śakti, stanie się posiadaczem Siddhi. Po cóż o tym tyle rozprawiać, skoro pokonanie śmierci jest dla niego zabawką?!

121. Tylko taki Jogin, który wiedzie żywot Brahmaćarina, przestrzegając umiarkowanej i pożywnej diety, osiąga doskonałość w manipulowaniu Kuńdalinî w ciągu czterdziestu pięciu dni.

122. Poruszywszy Kuńdalinî, należy stale praktykować Bhastrikā-Kumbhakę. Kto doskonali się w Jamach i praktykuje to, nie musi lękać się śmierci.

123. Poza praktyką Kuńdalinî, jakież są inne sposoby oczyszczenia siedemdziesięciu dwóch tysięcy Nādich?

---

124. Środkowa Nādî rozciągana jest dzięki praktykowaniu Āsan, Prānājām i Mudr.

125. Kto praktykuje w skupieniu umysłu i bez ociągania się, ten osiąga różne Siddhi przy pomocy Sāmbhavî lub każdego innego Mudry.

126. Nie ma dnia bez Rādźa-Jogi, nie ma nocy bez Rādźa-Jogi. Wszystkie Mudry stają się bezużyteczne bez Rādźa-Jogi.

127. Wszelkie zabiegi związane z oddychaniem, należy praktykować w skupieniu umysłu. Człowiek mądry nie pozwala umysłowi błądzić podczas praktykowania Jogi.

128. I tak Adinātha (Najwyższy Strażnik), Pan Śiva, opisał dziesięć Mudr. Dzięki każdemu z tych Mudr, osiąga się, posiadając Jamę (Cnotę), wielkie Siddhi.

129. Kto pozna tajemnicę tych Mudr, przekazywanych od Guru do Guru, sam stanie się prawdziwym Guru i może być nazwany Îśvarą w ludzkiej postaci.

130. Kto baczy na słowa Guru i uważnie praktykuje Mudry, ten osiągnie Siddhi, jak i sztukę zwyciężania śmierci.