1. Chwała Pierwszemu Panu, Śivie, który wyłożył Hathavidjam Pārvatî i dał jej tym samym niezbędny środek do urzeczywistnienia Rādża Jogi (Rāya-Yoga).

2. Jogin Svātmarāma, oddawszy pokłon swemu Guru, ustanowił zasadę, że jest Hathavidja jedynie środkiem do urzeczywistnienia Rādża–Jogi.

3. Niełatwo osiągnąć Rādża–Jogę temu, kto podąża w mroki przeróżnych skłóconych sekt. Miłościwy Jogin Svātmarāma ofiarowuje światło Hathavidji.

4. Goraksza i Matsjendra dobrze znali Hathavidję. Jogin Svātmarāma poznał ją od nich, dzięki ich szczególnej łasce.

5-9. Śiva, Matsjendra, Śabara, Anandhabhairava, Ćaurangin, Mîna, Goraksza, Virupaksza, Bilesaja, Manthana, Bhairawa, Siddhi, Buddha, Kathadi, Korantaka, Surānanda, Siddhapada, Ćarpari, Kanerin, Pudźjapada, Nitjanātha, Nirandźana, Kapalin, Bindunātha, Kāka, Ćandîśvara, Allama-Prabhudeva, Ghodaczilin, Tintini, Bhanukin, Nāradeva, Khanda, Kapalika i inni wielcy Siddhowie- oni zwyciężyli czas i oddali się światłu.

10. Hatha-Joga jest schronieniem dla zranionych przez trzy cierpienia. Dla nich wszystkich, wytrwałych w praktyce Jogi, buduje Hatha-Joga opokę, wspierającą wszystek świat. Trzy cierpienia to ból, zanikanie i rozwój (narodziny i śmierć).

11. Jogin pragnący pozyskać Sidhi, musi baczyć na tajemnicę Hatha Jogi, jeśli nie chce poprzestać na tanich wynikach. Jeśli bezmyślnie ujawni się, jego wysiłek będzie daremny.

---

         
12. Praktykujący Hatha-Jogę powinien mieszkać samotnie w małej chatce długości łuku, w miejscu pozbawionym szczelin, wody i ognia, w krainie urodzajnej, pod dobrym panowaniem i na koniec nie może być niepokojony.

13. Chatka powinna mieć małe drzwi, pozbawiona okien, równa, bez szpar, nie może być zbyt wysoka i długa, musi być czysta i zabezpieczona przed owadami. Na zewnątrz powinien być mały korytarz z małym siedzeniem i pochyłość otoczona murem. Są to warunki ustalone przez Siddhów, którzy praktykowali Hatha-Jogę.

---

14. Zająwszy takie miejsce, musi Jogin uwolnić swój umysł od zmartwień i praktykować Jogę podług zaleceń własnego Guru.

15. Jogin ginie przejadając się, zbyt ciężko pracując, rozmawiając bez umiaru, bluźniąc, przebywając w złym towarzystwie i przez nienasycony żołądek.

16. Powodzenie osiąga Jogin, kultywując radość, wytrwałość, odwagę, mądrość i wiarę. Konieczne jest poleganie na słowach Guru.

17. Nieczynienie zła, mówienie prawdy, niewyciąganie ręki po cudze, wstrzemięźliwość, tolerancyjność, siła woli, współczucie bliźniemu, skromność, przestrzeganie diety, oczyszczanie się- wszystkie te przymioty stanowią Jamę.

---

18. W dalszym ciągu przedstawione są niektóre Āsany, przyjęte przez takich mędrców jak

19. Trzymając stopy unieruchomione pomiędzy udami i łydkami, winien praktykujący siedzieć wyprostowany, na płaskim miejscu. Jest to Svāstikāsana (Postawa Pomyślna).

20. Ułóż prawą stopę pod lewym pośladkiem i lewą pod prawym. Zwie się to Gomukhāsana i przypomina pysk krowy.

21. Ułóż stopę na przeciwległym i drugą pod drugim udem. Jest to Virāsana (Postawa Bohatera).

22. Silnie uciskaj odbytnicę podeszwami stóp i siedź bardzo ostrożnie. Według Joginów jest to Kurmāsana (Żółw).

23. Siedząc w pozycji Padmāsana, ulokuj ręce pomiędzy udami i łydkami. Ułożywszy dłonie na ziemi, unieś się na rękach. Jest to Kukkutāsana (Kogut).

24. Przebywając w Kukkutāsanie, zapleć ramiona wokół szyi i trwaj uniesiony niczym żółw. Jest to Uttana- Kurmakāsana (Lotosowy Płód).

25. Chwytając duże palce stóp rękami, pozostaw jedno ramię wyprostowane a drugą rękę cofnij do ucha, jakby napinając łuk. Jest to Dhanrusāna.

26. Umieść prawą stopę na lewym udzie i lewą poza prawym kolanem. Chwyć prawą stopę lewą ręką i lewą stopę ręką prawą, zwracając głowę jak najbardziej w lewo. Jest to Matsjendrāsana.

27. Ta Matsjendrāsana wzmaga apetyt, pobudzając sok trawienny i niszcząc najgroźniejsze choroby. Praktykując ją, wznosi się Kundalini i czyni księżyc (ciało emocji) nieruchomym.

28. Wyprostuj nogi i chwyć rękami palce stóp, układając głowę na kolanach. Jest to Paśćimotāsana.

29. Jest to najwspanialsza ze wszystkich āsan. Sprawia, że oddech przepływa Suszumną, wzniecając ogień żołądkowy i niwecząc wszelkie dolegliwości.

30. Ułóż dłonie nieruchomo na ziemi, wspierając ciało na łokciach, uciskając  boki nerek. Unieś w górę wyprostowane i napięte nogi do poziomu głowy. Jest to Majurāsana (Paw).

31. Āsana ta leczy zaburzenia żołądkowe, puchlinę wodną i choroby śledziony, usuwając wszelkie dolegliwości spowodowane nadmiarem gazów (wata), żółci (pitha) i flegmy (kapha). Łatwo przyswajane są pokarmy ciężkostrawne i nadmiar pożywienia. Spalony zostaje straszliwy jad Hālahala (Esencja Mroku).

32. Ułóż się na plecach jak nieboszczyk- Śavāsana. Usuwa to zmęczenie spowodowane innymi Āsanami i daje spokój umysłu.

---

33. Stworzony przez Śivę Āsan jest 84, z których cztery są najważniejsze.

34. Siddha, Padma, Simha i Bhadra. Najwygodniejszą i najpiękniejszą z nich jest Siddhāsana.


35. Silnie uciskaj krocze piętą i ułóż drugą na organie płciowym. Napieraj podbródkiem na pierś. Pozostawaj wyprostowany, panując nad uczuciami i skieruj wzrok pomiędzy brwi. Zwie się to Siddhāsaną i usuwa wszelkie przeszkody na drodze do wyzwolenia.

36. Ulokuj prawą piętę na narządach płciowych i lewą poniżej prawej. To także zwie się Siddhāsaną.

37. Niektórzy nazywają ją Siddhāsaną, drudzy Vadźrāsaną, inni Muktāsaną, jeszcze inni Guptāsaną.

38. Siddhowie powiadają, że pomiędzy Jamami najważniejsze jest niewyrządzanie niczemu krzywdy (Ahinsa) i pomiędzy Nijamami- umiarkowana dieta. Podobnie pomiędzy Āsanami.

39. Spośród 84 Āsan należy zawsze praktykować Siddhāsanę. Oczyszcza ona 72 tysiące Nādi (Kanałów Energii, Meridianów).

40. Jogin, który kontempluje swego Ātmana (Jaźń, Duszę, Istotę), zważa na umiarkowaną dietę i praktykuje Siddhāsanę przez 12 lat, osiąga Siddhi Jogi.

41. Gdy opanuje się Siddhāsanę i zatrzymuje się oddech, praktykując Kevala-Kumbhakę, na cóż zdadzą się inne Āsany?

42. Kiedy zostanie opanowana Siddhāsana, Unmani-Avastha, co daje rozkosz; księżyc i trzy Bandhy osiągnięte będą bez wysiłku i naturalnie.

43. Nie masz Āsany ponad Siddhę, drugiego Kumbhaki jako Kevala, drugiego Mudry jako Khećari i Laji równego Nādzie.


44. Ulokuj prawą piętę przy nasadzie lewego uda i lewą piętę przy nasadzie prawego, skrzyżuj ręce poza plecami i dotknij palców stóp: prawy palec- prawą dłonią i lewy palec- lewą. Podbródkiem napieraj na pierś, kierując wzrok ku czubkowi nosa. Zwie się to Padmāsaną i usuwa wszelkie dolegliwości.

45, 46. Ulokuj stopy na przeciwległych udach, dłonie-jedną na drugiej, wzrok skieruj  ku czubkowi nosa, język zetknij z dziąsłami przednich zębów, podbródkiem dotknij piersi i unoś powoli Prānę.

47. Jest to Padmāsana, która niszczy wszelkie dolegliwości. Nie może być osiągnięta przez zwykłych śmiertelników. Jedynie niektóre inteligentne osoby osiągają ją.

48. W  Padmāsanie, ułożywszy jedną  dłoń na drugiej, zetknij podbródek z piersią i kontempluj Brahmana (Ducha Świętego). Zwieraj wytrwale odbytnicę, wznosząc Apānę, przy jednoczesnym kurczeniu gardła, wtłaczając Prānę do dołu (tułowia). W taki sposób uzyskuje się niezrównane poznanie, dzięki szczególnej łasce Kundalini.

49. Siedząc w Padmāsanie Jogin zatrzymuje powietrze wciągane do Nādi i tak oczekuje wyzwolenia (zbawienia).


50. Umieść kostki stóp pomiędzy odbytnicą i jądrami, prawą kostkę po lewej stronie i lewą po prawej.

51. Ułóż dłonie na kolanach, prostując i rozsuwając palce. Skieruj wzrok ku czubkowi nosa, usta otwarte i umysł skupiony.

52. Jest to Simhāsana, wysoko ceniona przez najlepszych Joginów. Ta wspaniała Āsana ułatwia trzy Bandhy.


53. Ulokuj kostki stóp po obu stronach Śivāni (łona, odbytu, peryneum), prawą po prawej stronie i lewą po lewej.

54. Następnie opleć uda rękami. Jest to Bhadrāsana, która niszczy wszelkie dolegliwości.

55. Siddhowie i Jogini zwą to Gorakszāsana. Należy praktykować wytrwale te Āsany, póki nie odczuje się zmęczenia i bólu.

---

56. Z kolei należy oczyścić Nādi (Kanały Energii), wykonując Prānajamę i praktykując różnego rodzaju Mudry i Kumbhaki.

57. Potem w czasie dalszej nauki, przedmiotem koncentracji jest Nādā (Dźwięk). Brahmaćarin (Poświęcony Bogu), prowadząc czyste życie i przestrzegając umiarkowanej diety, praktykuje tę Jogę i wyrzeka się owocu swoich czynów. Niewiele więcej ponad rok wystarczy, aby stał się Siddhą. Nie należy w to wątpić.

---

58. Umiarkowana dieta polega na spożywaniu pokarmów słodkich i smacznych. Czwarta część żołądka musi pozostać pusta, a pokarm ofiarowuje się Śivie.

59. Następujące rzeczy nieodpowiednie są dla Joginów: pokarmy ostre, kwaśne, gorące, zwykły olej, sezam, gorczyca, alkohol, ryby, mięso zwierzęce, twaróg (ser), śmietana, owoce jujuby i czosnek.

60. Następujące pokarmy muszą być uznane za szkodliwe dla zdrowia: posiłek odgrzewany, bardzo słony i kwaśny, pokarmy ciężkostrawne i przyprawione liśćmi kwazji.

61. Goraksza powiada, że należy unikać złego towarzystwa, wygrzewania się przy ogniu w czasie zimy, (nadmiernych) stosunków płciowych, długich podróży, porannej kąpieli (dokonywanej przed  wschodem słońca), głodowego postu i ciężkiej (wyczerpującej) pracy fizycznej.

62. Następujące pokarmy mogą być spożywane bezpiecznie przez Joginów: pszenica, ryż, jęczmień, mleko, cukier (żółty), masło (ghi), miód, suszony imbir, ogórki, zielone rośliny strączkowe i dobra woda.

63. Jogin powinien jadać pokarm słodki i gęsty, wymieszany z mlekiem, pożywny i przyjemny dla podniebienia.

---

64. Jakakolwiek osoba usilnie praktykująca Jogę, młoda, stara, chora i słaba- staje się Siddhą (Doskonałą, Charyzmatyczną, Cudowną).

65. Ten co praktykuje, osiągnie Siddhi (Owoc, Charyzmat, Łaskę). Z drugiej strony, Siddhi Jogi nie może być pozyskane przez samo czytanie ksiąg (świętych pism).

66. Siddhi nie będą osiągnięte dzięki noszeniu szaty jogowskiej i rozprawianiu o niej. Potrzebna jest niestrudzona praktyka – oto tajemnica powodzenia- nie ma wątpliwości co do tego.

67. Różne Āsany, Kumbhaki i przeróżne Mudry Hatha- Jogi należy wykonywać tylko wtedy gdy nie praktykuje się Rādża Jogi.